Liever te dik in de kist dan een feestje gemist
Een geliefde uitspraak onder levensgenieters die een kilootje (of wat) te zwaar zijn….
… en dat is helemaal prima. Ik heb hier geen oordeel over.
Tenminste, wanneer je hierin maar een bewuste keus maakt. Dus wanneer je bewust kiest voor het bourgondische leven en dat het niet zo is dat je je mislukte afvalpogingen met dit soort uitspraken probeert te camoufleren.
Maar ook dat, naast het feit dat je een bewuste keus maakt, je ook de gevolgen van deze keuzes overziet en aanvaardt.
Grip krijgen op je eetgedrag en op je gewicht is onlosmakend verbonden met het maken van bewuste keuzes en dat is bijzonder lastig en niet in de laatste plaats omdat er zoveel keuzes te maken zijn, elke dag opnieuw, die van invloed zijn op je eetgedrag en gewicht. Vaak zijn dit keuzes waar je je helemaal niet bewust van bent en waar je gaat op je automatische piloot, op je gewoonte gedrag en helaas liggen je gewoontes lang niet allemaal in lijn met je doelen.
Toen ik van de week een wandeling maakte, zag ik een jonge vrouw haar hond uitlaten. Wat mij opviel was de tegenstrijdigheid tussen hond en baasje: het uitje was duidelijk bedoeld voor de hond om zijn energie goed kwijt te kunnen. Als een malle rende hij achter een balletje aan. Heuveltje op, water in en uit, hoe gekker hoe beter. Zijn baasje daarentegen zal niet echt uitgelaten zijn thuisgekomen vermoed ik. Het balletje werpen kost haar nauwelijks moeite: de hond bracht de bal tot aan haar voeten en zij had een werpstok, waardoor zij moeiteloos, steeds vanaf dezelfde plek, de bal “opraapte” en opnieuw weggooide. Het was een bijzonder contrast tussen energie verbruik en energie besparing.
Ideaal toch, zo’n werpstok, hoor ik je denken? Tja het is maar net hoe je het bekijkt. Voor alles wat maar enige inspanning kost, wordt tegenwoordig wel wat bedacht om zoveel mogelijk energie te besparen: hondenbezitters hebben een werpstok, tieners een scooter, moeders een elektrische fiets… en ook ik ben niet Roomser dan de paus: ik hoef thuis bijvoorbeeld de bank niet meer af om een lamp aan te doen tegenwoordig. Houd me ten goede, ik wil echt niet iedereen over 1 kam scheren en ik weet natuurlijk de achtergrond van de hondenbezitster niet, maar zo op het oog zou het geen rare keus geweest zijn wanneer zij het uitlaten van de hond voor zichzelf ook iets intensiever had gemaakt. Daarnaast is half Nederland te zwaar en is energiebesparing dus in z’n algemeenheid niet echt bevorderlijk voor de gezondheid…
Maar is iedereen vrij om hier zijn/ haar eigen keuzes is te maken, maar dan kom ik weer terug op waar ik begon: dat is mooi, mits je je bewust bent van het feit dat je een keus maakt en dat aan elke keus gevolgen kleven.
Maar hoeveel van dit soort keuzes maak je nu eigenlijk bewust?
Wil je succesvol afvallen dan is bewustwording van je gedrag echt super belangrijk. Zo kun je bijvoorbeeld vaak al behoorlijk wat kleine aanpassingen maken in je (eet)gedrag die allemaal hun steentje bijdragen aan je uiteindelijke doel, zoals bijvoorbeeld een balletje gooien met de hond, zonder werpstok.
Deze zogenaamde quick wins zie je echter alleen als je je bewust bent van wat je doet. Het feit dat dingen kunnen, maakt namelijk nog niet perse dat je het ook moet doen en dat gaat niet alleen over wat en wanneer je eet, want alles is gedrag. Van het moment dat je ’s ochtends de hond uitlaat tot je het licht uit doet voor je naar bed gaat…..
Kun jij, naar aanleiding van dit bericht, een quick win voor je zelf bedenken die je eenvoudig kunt inzetten en die in lijn ligt met jouw doel om meer grip te krijgen op je eetgedrag en je gewicht?
Zou je deze met me willen delen?