Jouw lijf, jouw leven

Met gemengde gevoelens kijk ik naar het programma operatie obesitas.

Ik ben niet persé anti maagverkleining, want er zijn absoluut mensen zijn die geen andere keus hebben, aangezien zij zeer waarschijnlijk binnen niet al te lange tijd zullen overlijden aan de gevolgen van hun gewicht, wanneer dat niet drastisch en snel verminderd.

Maar het onmogelijk maken om veel tegelijk te eten is niet hetzelfde als het op een normale manier leren omgaan met eten. De drang naar eten, naar calorierijk eten, blijft vaak bestaan. Het is dan ook niet voor niks dat veel patiënten na hun ingreep gewoon weer aankomen. Ook met kleinere porties kun je namelijk gemakkelijk meer calorieën binnekrijgen op een dag dan je verbrand.

Een maagverkleining is daarmee dan ook zeker niet hét middel voor iedereen met overgewicht.

Net als dat je iemand met een gebroken arm niet alleen pijnstillers kunt geven, zal ook bij overgewicht de daadwerkelijke óorzaak moeten worden behandeld, wil je uiteindelijk van een duurzaam effect kunnen spreken.

Wat mij dan ook niet loslaat is de uitspraak “obesitas is een ziekte”. Ik ben van mening dat door dit soort uitspraken het gewicht zelf te veel als een geïsoleerd probleem wordt gezien en dus ook zo zal worden behandeld.

Precies de reden waarom ik me in ieder geval zal blijven inspannen om mijn visie op overgewicht te delen, zodat de vrouwen wiens gewichtsprobleem een gevólg is van hun relatie met eten, uiteindelijk ook de hulp kunnen krijgen die hén past.

En daarmee bedoel ik dus NIET de weg naar de diëtist, de gewichtsconsulent, de sportcoach, fysio, praktijkondersteuner van de huisarts, of de chirurg, omdat het gewicht naar beneden moet, maar hulp bij het onderzoeken waarom eten als vorm van troost, beloning of compensatie wordt ingezet. Want daarin ligt voor de vrouwen in mijn praktijk het échte probleem verscholen: wáarom heb je blijkbaar bepaald eten nodig om je goed te voelen?

Overgewicht is een complex probleem, wat dan ook betekent dat er niet 1 universele oplossing is. Ik zou dan ook tegen alle vrouwen willen zeggen: blijf zelf kritisch op eventuele doorverwijzingen. Het is jouw lijf, jouw leven en dus ook jouw keus.

Natuurlijk wil je het liefst zo snel mogelijk van die ellendige kilo’s af, maar wanneer anders eten of meer bewegen je keer op keer geen blijvend resultaat bieden, dan betekent dit dat je lichaam je iets duidelijk wilt maken, namelijk dat er iets anders aan de hand is wat aandacht nodig heeft.

Want je lichaam is heel slim als het aankomt op weten wat goed is voor jou. En een nieuw dieet of zelfs een maagverkleining veranderd hier niks aan.

Zie die hardnekkig, steeds terugkerende kilo’s eens als een kans, een kans om je leven zo te veranderen dat het meer van jou wordt, omdat je gedwongen wordt om te luisteren naar waar jíj behoefte aan hebt, luisteren naar wat jij nu eigenlijk echt wilt.

Ik ben in ieder geval ontzettend dankbaar dat ik mezelf heb gegund dit pad te bewandelen. Maar ook dat een maagverkleining tot een aantal jaar geleden helemaal niet zo vanzelfsprekend was als dat dit nu lijkt te zijn. Want ook ik weet hoe groot die verleiding had kunnen zijn van het vooruitzicht snel van die kilo’s af te raken.

Maar dan had ik nooit geweten en ervaren wat ik nu wel weet en ik beloof het je, het is het zo waard!

Overweeg jij wel eens zoiets drastisch en onomkeerbaars als een maagverkleining omdat je het gevoel hebt dat je alles al hebt geprobeerd, maar dat niks blijvend werkt? Zou je dit met me willen delen?