Zonder sh*t geen witte gympen
“Well, you only need the light when it’s burning low Only miss the sun when it starts to snow Only know you love her when you let her go Only know you’ve been high when you’re feeling low Only hate the road when you’re missing home Only know you love her when you let her go And you let her go” Terwijl het nummer “Let her go” van Passenger m’n oren binnenstroomt, voel ik hoe m’n hart sneller gaat kloppen. Hoe toevallig! Dit is zo precies de spijker op z’n kop als het gaat om de les die ik afgelopen week heb geleerd. En als je de les eenmaal hebt geleerd, zie en hoor je ‘m ineens overal bevestigd. Zo bijzonder hoe dat werkt. Wat ook bijzonder is, is dat deze kennis echt al lang en breed voor het oprapen lag. Want ook De Dijk zong jaren geleden al over dat “een man pas weet wat hij mist, als ze er niet is”. En het is ook niet zo dat ik het niet wist. Sterker nog ik leer het ook aan mijn klanten: “Zonder downs ook geen ups” |
Ik weet dit, ik geloof daar in en toch kan het zomaar gebeuren dat je iets wel wéet, maar dat je het nog niet echt vóelt. Tot het moment dat je het wél voelt.
Dat eureka!-moment waarop je je realiseert dat je als persoon bent gegroeid omdat je écht snapt wat wordt bedoeld en wat dit voor je betekent en hoe dit je leven kan veranderen.
Nou zo’n moment had ik vorige week woensdagavond. Om 19:45 uur drukte ik op de knop om live te gaan met mijn online Masterclass. Ondanks dat dit toch altijd weer een beetje spannend is, had ik er super veel zin in. Ik zat er dan ook lekker in…. tot ik na een minuut of 10-15 boven in mijn scherm de woorden zag “verbinding maken met uw kijkers”…
Ehhh, verbinding máken? Ik hád toch verbinding? Ik ben immers als minstens 10 minuten live? Wat is er aan de hand? Gelukkig kwam de verbinding na enkele tellen weer tot stand, maar net zo snel als ik weer online was, werd de verbinding opnieuw verbroken. En dit gebeurde uiteindelijk een keer op 3-4.
Het ergste scenario dat ik me kon bedenken als antwoord op de vraag “wat kan je helemaal gebeuren als je een webinar geeft”, was plots keiharde realiteit geworden. En ik kwam dan wel weer online, maar ik had geen idee wat er aan de hand was. Geen idee of dit zo zou blijven, maar ondertussen zag ik wel het kijkcijferaantal afnemen en ook reageerde iemand in de chat dat het geluid weg was.
Maar net zo goed als dat het zou kunnen gebeuren dat de verbinding bleef haperen, zou het zomaar kunnen gebeuren dat het probleem spontaan zou verdwijnen. Ik wist immers niet wat het probleem was. Het kon dus alle kanten op gaan.
Ik koos er dus voor om me niet uit het veld te laten slaan en de kijkers die bleven hangen níet teleur te stellen en gewoon door te gaan alsof er niks aan de hand was.
En wat was dat een goed besluit. Want wat een top avond is dit geworden! Niet alleen was het webinar uiteindelijk net zo waardevol als zonder de hick ups, de reacties naderhand waren super leuk en positief en iedereen was allang vergeten dat er überhaupt een hick up was geweest. Er waren zelfs 2 kanjers die direct een afspraak hebben ingepland voor een intakegesprek.
Met rode konen van de opwinding kon ik de avond afsluiten. Ik had het best een beetje warm gekregen van die hick ups, maar desondanks was het een super toffe avond geweest. En op dat moment sloeg hij in: niet desondanks, maar juist mede door de storing voelde ik me super!
Ik had het toch maar even geflikt! Door me op zo’n manier over mijn grootste angst heen te zetten en er dan nog zo’n waardevolle avond van weten te maken. Mijn avond werd hier nog specialer van én deze ervaring maakte me alleen maar nog sterker 🙂
En ook al voel jíj ‘m misschien nog niet zo, dan hoop ik dat je in ieder geval bereid bent om te gelóven dat dit echt zo werkt, tot je het wel zelf vóelt. Dit is namelijk zo belangrijk wanneer je je eetgedrag (of welk gedrag dan ook) wilt veranderen. Veranderen zal namelijk altijd gepaard gaan met lastige momenten, simpelweg omdat het vele malen aantrekkelijker is voor ons brein om te kiezen voor ons oude gedrag. En dat gebeurt dan ook regelmatig.
Dit kan voelen als falen, maar het hoort er simpelweg gewoon bij. Niet omdat je geen wilskracht of discipline genoeg hebt, maar gewoon omdat je mens bent.
En juist de momenten waarop het net even wat minder goed gaat, geven extra gewicht aan de momenten waarop het je wel lukt.
En nog sterker: er bestaat eigenlijk niet zoiets als “falen” wanneer je lering uit je mindere momenten kunt trekken.
Als je op deze manier kunt kijken naar jouw veranderproces, dan is veranderen een stuk relaxter dan wanneer je je blijft verzetten tegen jouw “downs”. En pas maar op, want je zou het zomaar leuk kunnen gaan vinden :-).
Hoe is dit voor jou? Hoe kijk jij naar je moeilijke momenten? Zou je dat hieronder met me willen delen?