Comfortzone versus Panicroom

Wanneer je mij zou vragen of ik morgen een college over succesvol afvallen zou kunnen geven aan 100 Engelstalige vrouwen, dan zeg ik je eerlijk dat ik nog liever naakt uit een vliegtuig spring (wel met parachute dan).
Het idee alleen al zou voor enorme kortsluiting zorgen in mijn hoofd en het angstzweet zou uit m’n poriën schieten.

Duidelijk een gevalletje “te ver uit mijn comfortzone”.

Om te veranderen, en of dat nu gaat over jezelf ontwikkelen als coach, of om het veranderen van je eetgedrag, zul je jezelf moeten uitdagen of stretchen tot het doen van nieuwe dingen. Blijven hangen in “hetzelfde” geeft namelijk alleen maar hetzelfde resultaat en wanneer je niet tevreden bent, dan is dat resultaat niet goed genoeg.
Nieuwe, onbekende dingen liggen echter buiten je comfortzone en geven daarom altijd een bepaald “oncomfortabel gevoel”. Je kent het wel, zo’n weeïg gevoel in je maagstreek. Dit hoeft helemaal niet super vervelend te zijn. Sterker nog, sommige mensen zijn echte “thrillseakers”  en doen het heel goed op deze “kick” of “adrenaline rush”.

Wanneer je echter te ver stretcht buiten je comfortzone, dan slaat de kick om in paniek. Daar waar de kick je stimuleert en verandering en groei bevordert, doet paniek precies het tegenovergestelde: het remt, blokkeert, slaat dood en zuigt leeg.

Dit is precies de reden waarom veel afvalpogingen stranden. Je loodst jezelf namelijk dwars over je stretchzone heen regelrecht de panicroom in door je eet en beweeg gedrag veel te drastisch te veranderen. Alles voor zo snel mogelijk resultaat!  Maar omdat niemand graag de rest van z’n leven in de panicroom verblijft, kies je uiteindelijk toch voor comfort en houd je zo’n afvalpoging niet vol.

Wanneer je succesvol en blijvend wilt afvallen dan is het belangrijk om uit je comfortzone in de stretchzone te stappen. Waar jouw stretchzone begint en eindigt en dus je panicroom begint, is voor iedereen anders. Afvallen is dan ook maatwerk, terwijl afvalpogingen vaak gebaseerd zijn op eetregels die geen enkel oog hebben voor hoe uniek jij bent. 

Gun het jezelf dan ook om uniek te mogen zijn en neem jezelf serieus met een aanpak op maat. Terugkomend op dat college voor 100 Engelstalige vrouwen als voorbeeld, dan is het geven van kleinschalige workshops een veel passender stap in mijn ontwikkeling. Tot nu toe heb ik mij gefocust op 1:1 coachingstrajecten. Een kleinschalige workshop is een nieuwe uitdaging buiten mijn comfortzone zonder dat ik hier ’s nachts van wakker lig.

Uiteraard snap ik heel goed dat wanneer je af wilt vallen, dat je het liefst nu resultaat hebt. Maar als je heel eerlijk bent naar jezelf dan weet je dat al die pogingen tot een quick fix je uiteindelijk niks hebben opgeleverd.

Kleine stappen op weg naar verandering kun je altijd zetten en het mooie is dat je hier ook altijd mee kunt beginnen. Zo zou je bijvoorbeeld vandaag al kunnen beginnen met het eten van 2 stuks fruit op een dag. Wanneer dit je lukt zonder dat je er nog over na hoeft te denken, pak je een volgend verbeterpunt aan. Op deze manier verander je geleidelijk je eetgedrag. Niet snel, maar wel met blijvend resultaat en zonder dat het je hele leven beheerst.

Ik zou je willen vragen eens na te denken over welk cijfer je je voedingspatroon zou geven. Hierbij kun je denken aan hoe gezond eet je, hoe is het gesteld met je ritme en variatie en is er ruimte voor extraatjes. 
Zou je dan vervolgens eens na willen denken over wat je vandaag anders zou kunnen doen om je cijfer 1 punt op te hogen en over wat je hier in tegenhoudt om dit dan ook te gaan doen!

Veel succes!

Share this Post

Leave a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>
*
*